کارگران درگیر معیشت، امیدوار به آینده

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ 12 اردیبهشت هر سال یادآور تلاشگرانی است که جامه خدمت در خط تولید به تن کرده اند و در زمینه رشد تولید پای کار خودکفایی کشور ایستاده اند. آنهایی که با حداکثر تلاش همیشه حداقل ها نصیبشان می شود، هر سال چشم به راه تصمیمات اتخاذ شده در جلسات شورای عالی کار هستند تا بدانند چگونه می توانند برای یک سال آینده و حقوق و درآمدی که در گیر و دار دعواهای اتحادیه کارگری و نمایندگان کارفرمایی است روزگار بگذرانند.

حقوق و مزایای کارگری هیچ گاه کفاف زندگی کارگران را نمی دهد و آنها خسته از هشت ساعت کار موظفی باید به سراغ دست فروشی و مسافرکشی بروند تا مبادا شرمنده خانواده باشند و مبادا بگوید «حقوقم اجازه تحصیل فرزندم را نمی دهد». این عبارت مصداق وضعیت نه چندان مناسب جامعه کارگری است؛ همان قشری که آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی)، رهبر انقلاب اسلامی درباره اش می فرمایند: اگر حال کارگران در کشور خوب باشد، یعنی حال نیمی از جامعه خوب است.

آیا حقوق ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومانی با توجه به تورم می تواند معیشت خانواده کارگری را تأمین کند؟

کارگران پای کارند، مسئولان کجایند؟

این روزها و در هفته ای که مزین به نام مقدس کارگر است، کارگران مشغول کارند، پای کار رشد تولید ایستاده اند، اما حالشان آنچنان خوب نیست، زیرا حقوقشان کفاف زندگی راحت یا حتی کمی راحت نمی دهد؛ کارگران پای کار و چرخش تولید کشور ایستاده اند، اما مسئولان کجای کار هستند؟

در تحلیلی بر آنچه ‌کارگر به عنوان مزد دریافت می کند، نخست باید به کمینه پایه ای که کارگر دریافت می کند مختصر پرداخت و سپس وارد فضای نقد مزایا شد. پایه کمینه حقوق و مزایای کارگران در سال جاری روزانه 2 میلیون و 388 هزار و 728 ریال است که ماهیانه 71 میلیون و 661 هزار و 840 ریال می شود، به علاوه مزایای ماهیانه؛ یعنی بن کارگری، حق مسکن، حق اولاد و حق تأهلی که از سال جاری وارد فیش حقوقی جامعه کارگری شده است.

البته پایه سنوات سالیانه حدود ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان می شود، حقوقی که با توجه به سابقه کارگر اندکی بیشتر شده است، تغییرات جزئی دارد و ممکن است تا ۱۵ میلیون تومان تغییر کند. اما آیا حقوق ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومانی با توجه به تورم می تواند معیشت خانواده کارگری را تأمین کند؟ این درحالی است که خط فقر ۲۵ میلیون و کمینه سبد معیشتی ۱۴.۵ تا ۱۶.۵ میلیون تومان برآورد می شود.

حقوقی که همیشه عقب تر است

نماینده کارگران در شورای‌عالی کار گفت، همیشه حقوق کارگران نسبت به تورم یک سال عقب‌تر است. در تعیین دستمزد، تورم انتظاری سال مورد نظر لحاظ نمی شود، مبلغ واقعی دستمزد کارگران عددی نیست که به‌عنوان دستمزد تعیین و به کارگر پرداخت می‌شود.

این عضو کمیته دستمزد شورای عالی کار افزود: ساختار دستمزدها باید اساسی اصلاح شود. هدف از اجرای تعیین مزد این است مزد تعیین شده بتواند معاش خانواده کارگر را پوشش دهد، درصورتی که دستمزد فعلی نمی تواند اقلام خوراکی خانوار کارگران را پوشش دهد و روش تعیین فعلی دستمزد می بایست تغییر کند.

حساب سرانگشتی نشان دهنده ناکافی بودن حقوق کارگران در وانفسای تورم و این در حالی است که کارگر اجاره بها و هزینه درمان نداشته باشد

به گفته این فعال کارگری، سفره کارگران کوچک شده است. با برآوردی ساده می توان نشان داد معیشت کارگران چگونه دستخوش تورم و سفره شان کوچک تر شده است. بن معیشتی برای کارگران 1 میلیون و ۴۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است، در حالی که با این رقم نمی توان گوشت قرمز، مرغ، میوه و لبنیات به میزان کافی خرید.

حساب سرانگشتی نشان دهنده ناکافی بودن حقوق کارگران در وانفسای تورم و این در حالی است که کارگر اجاره بها و هزینه درمان نداشته باشد. حقوق کارگران پاسخگوی معیشت شان نیست و این یعنی باید فکری اساسی برای جامعه زحمتکش و پرتلاش شود. مسئولان بیش از آنکه جانب کارفرمایان را بگیرند، باید فکری به حال معیشت کارگران و حقوقی که جوابگوی آن ها نیست، کنند.

معیشت یک سر ماجرای پرغصه کارگران و قراردادهای موقت برای کارگران دائمی ماجرای دیگری است. به گفته برخی فعالان کارگری، بیش از ۳۰ سال از تصویب قانون کار و دادنامه ۱۷۹ دیوان عدالت می گذرد، ولی مشاهده می شود کارگران قرارداد دائم ندارند و در کارهای با ماهیت مستمر قرارداد موقت بسته می شود.

کارگران جامعه پر تلاشی هستند که همواره پای کار تولید مانده اند، اما حقوقشان هر سال دریغ از پارسال جوابگوی معیشت شان نیست و لازم است مسئولان فکری اساسی برای بهبود این وضعیت کنند.